ve…..işte artık sonbahr…yine gönlümde hüzün,gözümde bozkırım var….
yine pusludur şimdi tepeden bakınca
yine başı dumanlı,yine kırgındır belki bana
hayallerimde hissedebliyorum uzaklarında olsamda….
şimdi buz tutmaya hazr çarşamba,
kavak yaprakları yeree serilmiştir halı misali degirmençayırında,
taşlar buz tutmaya hazılanıyordur asar dagında
çiçekler sararmış sevdalılar yok olmuştur cırcırda,
düşlerimde görebiliyorum uzaklarında olsamda….
elma kokuları vardır bahçelerde baglarda,
kasım yagmurları vuslat olmuştur şimdi topraga,
bir bebegin çıglıgı gibi haykırıyorum
SENİ ÖZLÜYORUM BOZKIRIM uzaklarında olsamda..
ne vuslatım sonlanır gönül rıhtımımda
ne sevdaların sonlanır yaşandıkça
gerilere bakmadan yaşamaya çalışsamda
unutamıyorum bozkırım uzaklarında olsamda….
evimiz üşümüştür şimdi yalnız başına
özlemişmidir oda kaşık seslerimizi aceba,
boyaları dökülmüştü en son gördügümde
serçelere emanet ettim ayrılırken kapısında
çok zorlandık bu sefer ayrılırken komşularımızla,
ne acı geldi gün geçtikçe dayanamaz oldum vedasına,
içimde bir sızızın sen uzaklarında olsamda..
yolların degişmiş çarşı büyümüş geldi bana,,
bulamadım eski dostları kime baktımsa,
dagılmış gitmişlerdi herbiri uzaklara,
kalan yine sen oldun… bekleyen sen…
sakın üzülme unuttuk sanma seni uzaklarında olsakta…..
