Bozkır Şarkısı

Uzun süre yaşayacakları Bozkır İlçesi’ne kamu görevi sebebiyle atandıkları vakit, ilk işleri Türkiye haritasına bakarak Bozkır’ın; Türkiye ve Konya’daki yeri ile özellikleri hakkında fikir edinmeye çalışan şu ana kadar ilçemizde görev yapmış, yapmakta ve yapacak görevliler için büyüklerimizin söylediği bir söz vardır: “Bozkır’a gelen de ağlar, giden de ağlar.”

Bozkır’ı görmeden, ilk anda Fransızca “steppe” anlamında kullanılan ve ilçemizin coğrafî yapısıyla ilgisi olmayan “bozkır” kelimesinin çağrıştırdığı yanlış anlamaların getirdiği endişeler Bozkır’a gelince bir anda bitmektedir. Çünkü, Bozkır İlçesi bir step alanı değildir. Tam aksine; Çarşamba ve Gökdere Çayları, yeşil rengine ait bütün tonların desen desen tabiatta gergeflenerek nakşedilmesi, sıcak ve dost Bozkır İnsanı’nın güler yüzü, Bozkırımıza ilk defa gelen kamu görevlilerinde ve misafirlerdeki bütün kaygıları bir anda bitirmektedir.

Bozkır’a gelen kamu görevlilerimizin çok azının ağladıkları belki gerçek olabilir, ama çalışma sürelerini tamamlayıp, ilçemizden başka memleket köşelerine gidenlerin çoğunun ayrılmaları sebebiyle ağladığı da bir gerçektir. Aslında ağlamak sözü, bize göre mecazi anlamda söylenmiş olsa gerektir. Çünkü, kamu görevlilerinin ağlamalarından kastedilen; Bozkır’da yaşadıkları hatıraları, çoğunun eşlerini ilk gelin getirdikleri yerin Bozkır olması, Askerlik anıları, Bozkır’da doğan çocukları, Bozkır’ın dost insanları, tarihi, tabiatı, coğrafyası, Toroslar’ın heybetli duruşu, Çarşamba Çayı’nın ferahlatıcı serinliği ve tabiatındaki lâlezarı bu kamu görevlilerimizin mecazi olarak ağlamalarına vesile olmuştur. Gerçek anlamda ağlamaları; “onların yüreklerindeki ayrılık sancısı”dır.

Çoğu zaman ilçemizi çeşitli sebeplerle ziyaret edenlerin de, Bozkır’da yaşadıkları kısa hatıraları da önemli olmuş ve bu duygu çağlamalarını bazen bir yazı ile, bazen de şiirleştirerek yapmışlardır. Bozkır, bu insanları evlâdı olarak kabul etmiştir.
İşte bu Bozkır evlâtlarından birisi de Özden YÜCEL Hanımefendi’dir. Kendilerinin yazmış oldukları şiir aşağıda sunulmuştur. Bu şiir, “Bozkır Şiir Bahçesi”nin yetiştirdiği en değerli çiçeklerinden birisidir.

BOZKIR

Özlememek mümkün mü?
Zamanla ayrılınca senden.
Doyamam korularına, yemyeşil bağlarına.
Eteklerinde köyler var: Yazdamı, Ulupınar.
Nağmelerle çağıldar, billûr suların var.

Yeşilsin, Bozkır yeşil, adına yeşil uyar.
Ümit dolu yarınlar sana kucak açarlar.
Cennet gibi bir yurtsun, Kozağaç sana meftûn.
Emellerde sen varsın, mert insanların beldesi.
Lâyıksın her övgüye, yeşil Bozkır İlçesi.

Bozkır adlı yukarıda yazılmış olan şiir, Özden YÜCEL Hanımefendi tarafından 1963 yılında; Bozkır’da yaşayarak, Bozkır’ı hissederek, Bozkır insanıyla hayatı paylaşarak, ayrılık olsa bile daima özlenecek olan cennet yurt Bozkır İlçesi’ne olan sevginin, saygının ve sevdanın terennüm edilmesi amacıyla yazılmıştır.

Kadirşinâslığın en güzel örneğini sergileyen Özden YÜCEL Hanımefendi, sanatçı ruhuyla “Bozkır” adlı bu şiirini, bir güfte kabul ederek, Türk Sanat Müziği’nin “Nihâvend Semaî” tarzında bestelemiştir. Güfte ve bestenin yapılış tarihi 1963 yılıdır.

Nihâvend makamı, semaî usulünde icra olunan “Bozkır Şarkısı”nın, Bozkırlılara armağan edilmesi, ülkemizde birçok ilin ve ilçenin kendi adlarına yazılmış şarkıları bile yokken, Bozkır’ın kendi adını taşıyan bir şarkısının olması, Bozkırlılar için büyük bir bahtiyarlık, onur ve şeref olmuştur.

Özden YÜCEL Hanımefendi, 1961-1964 yılları arasında Bozkır İlçesi’nde Kaymakamlık yapan Sayın Fahri YÜCEL Beyefendi’nin eşleridir. Bozkır Kaymakamlığı’ndan ayrılıp, ülkemizin çeşitli ilçelerinde Kaymakamlık görevi yapan Fahri YÜCEL Beyefendi ve eşleri Özden YÜCEL Hanımefendi “Bozkır Sevdaları”nı bu nadide eser ile adeta belgelemişlerdir. Bozkır ve Bozkırlılar kendilerini her zaman minnet ve şükran duyguları ile anacaklar, “Bozkır Gönül Sarayı” nda sonsuza kadar misafir edeceklerdir.

Özden YÜCEL Hanımefendi’ye ait Bozkır Şarkısı’nın, şarkı sözleri ve notaları aşağıda sunulmuştur: