Zaman

Güz mevsiminin tebessümleri düşmeye başladı Ağustos gecelerine, Ağustos
seherlerine. Zamanı gelen her şey gibi güz mevsimi de artık ben geliyorum diye tebessüm
etmeye başladı yaz mevsimine.

Zaman misalindeki gibi, ciddi kararlar alabilecek disiplinlerin ciddiyetsizlikleri,
makam ve mevki uğruna hırslarla örülmüş ikbal atmosferinin insanı boğan nursuzlukları
ile sen ve ben’lerin peşinden koşup yetişememe, bir muştu olarak beklenilen birlik ve
beraberliğimizi engelliyor, ümitleri kırmış görünüyor.

Ümitsizliğin getirdiği karamsarlık, neme lazımcılık, haksızlıklara ses çıkarmama,
neme lazımcılık veya adam sendecilik…

Bunlara teslimiyet mi? Asla. O halde!

O halde; her alanda ümitvar olmaya, “biz” demeye, topyekûn ve her alanda
kucaklaşmaya, birlik ve beraberliğe ihtiyacımız var. Bu, ülkemiz için de, Konyamız için de,
Bozkırımız için de böyledir. Özelimizde birlik ve beraberliği sağlarsak, genelimizde de birlik
ve beraberliği mutlaka sağlarız.

Bozkır’ın evlâtları arasında, Bozkır’da, Konya’da, Ankara’da, İstanbul’da, yurt
içinde ve yurt dışında yaşayan Bozkırlılar arasında bir uzlaşma sağlanması, artık ortak
bir noktada anlaşılması gerekmektedir. Bunun için gök kubbenin, bütün ideolojiler ve
siyasi parti tavassutlarından arındırılmış bir düşünce hâkimiyetindeki Bozkır bölümünde
toplanmalı, Bozkır’ın sosyal, kültürel, turizm, ulaşım, bilim, teknoloji, çevre, spor, eğitim ve
sağlık alanlarındaki meseleleri ortaya konulmalı, bu meselelerden kaynaklanan sıkıntıların
giderilmesi için el birliği, gönül birliği yapılmalıdır.

Bu el birliği ve gönül birliğinin kimlerle ve nasıl yapılacağını aslında hepimiz
biliyoruz. Sanatçılarıyla, siyasileriyle, dernekleriyle, vakıflarıyla, mesleki teşekkülleriyle,
okulları, öğretmen ve öğrencileriyle, basınıyla, yazarıyla, çizeriyle, şairleriyle, okumuş ve
yazmışlarıyla biz Bozkırlılar soğukkanlı ve moralli olmak suretiyle birbirimize daima cesaret
vererek, isteyerek, kararlı olarak ve birbirimize kenetlenerek üstesinden gelemeyeceğimiz iş
yoktur evvel Allah. Zaman artık bu zamandır. Unutmayalım ki; “Biz Bozkırlıyız”, Bozkırlılar
isterlerse üstesinden gelemeyecekleri iş yoktur.

Dokuz bin yıllık tarihinde; nice medeniyetlerin topraklarında durup tarihe selam
verdiği ve adını zaman defterine yazdırıp sonra çekip gittiği mekân olan Bozkırımızla ilgili
yapacağımız el birliği ve gönül birliği ile ilgili her şey de, artık zamanında yapılmalı.